Ελεύθερες μικρές βιβλιοθήκες και αλτρουιστές αναγνώστες που μετατρέπουν την ανάγνωση σε μια κοινωνική αστική περιπέτεια.
Πάντα έβλεπα τα βιβλία σαν ένα μέσο για να μοιραστεί κάποιος μια ενδιαφέρουσα ιστορία. Η λογοτεχνία είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος που έχουν εφεύρει οι άνθρωποι για να μοιράζονται ιστορίες ,που αλλιώς θα χάνονταν στη λήθη της καθημερινότητας. Τα βιβλία φέρουν αυτή τη μεγάλη ευθύνη, της διατήρησης της έμπνευσης στη πάροδο του χρόνου. Πως όμως ο αναγνώστης μπορεί να συνεισφέρει σε αυτή τη διαδικασία; Πως μπορεί να γίνει από παθητικός αποδέκτης, συμμέτοχος στον διαμοιρασμό της ιστορίας ενός βιβλίου; Απλούστατα: μετατρέποντας το σε ζωντανό οργανισμό.
Και πως λοιπόν μετατρέπεις ένα βιβλίο σε ζωντανό οργανισμό; Δίνοντας του τη δυνατότητα να ζήσει στον κόσμο. Ή -τέλος πάντων- κάτι τέτοιο επιδιώκουν όλες οι ευρηματικές δραστηριότητες booksharing. Μια από τις πρώτες και πιο διάσημες μεθόδους που αναπτύχθηκε είναι αυτή του bookcrossing, δηλαδή η πρακτική να αφήνεις ένα βιβλίο σε δημόσιο χώρο, έτσι ώστε να το βρει και να το διαβάσει κάποιος άλλος. Το bookcrossing.com, η πλατφόρμα που έκανε διάσημο το να μοιράζεσαι βιβλία με αυτόν τον τρόπο, κάνει την διαδικασία πιο ενδιαφέρουσα, δίνοντας σου τη δυνατότητα να παρακολουθείς το ταξίδι του βιβλίου που άφησες, βλέποντας από ποιους ανθρώπους περνάει και τι εντύπωση τους κάνει.
Μια άλλη ενδιαφέρουσα πρωτοβουλία, που τα τελευταία χρόνια τείνει να γίνει αρκετά δημοφιλής, είναι οι Free Little Libraries. Το Κalamazoo, ένα από τα πολλά project που προωθούν αυτή την πρακτική, περιγράφει τις Free Little Libraries σαν “ένα μικρό ξύλινο κουτί που βρίσκεται πάνω σε ένα στύλο, και περιέχει βιβλία” τα οποία είναι δωρεάν, και από τα οποία ο καθένας μπορεί να πάρει κάποιο και να αφήσει κάποιο άλλο. Αν και η μορφή τους διαφέρει ανάλογα με το κάθε project, η ιδέα πίσω από τις Little Free Libraries είναι πάντα η ίδια: Να προωθήσουν την αγάπη για την ανάγνωση, αλλά και την ιδέα μιας ζωντανής συνεργατικής κοινότητας. Το παιχνίδι αποκτά μεγαλύτερο ενδιαφέρον γιατί οι άνθρωποι συνηθίζουν να σημειώνουν πράγματα στα εσώφυλλα του βιβλίου, επαυξάνοντας την δύναμη της κάθε ιστορίας, και κάνοντας τη ανάγνωση μια εντελώς κοινωνική διαδικασία ανοιχτής επικοινωνίας με άλλους ανθρώπους.
Οι άνθρωποι πάντα ενδιαφέρονταν για το τι διαβάζουν οι άλλοι. Η λαθρανάγνωση στα μέσα μαζικής μεταφοράς, για παράδειγμα, είναι μια απόδειξη της επιθυμίας να μάθεις τι κρατάει την προσοχή ενός ανθρώπου καρφωμένη μέσα σε μια θάλασσα από σελίδες χαρτί. Το να μοιράζεσαι αυτό που διαβάζεις είναι το πιο μεγάλο δώρο που μπορείς να κάνεις σε όλους αυτούς που αναζητούν εκκωφαντικά δυνατά κομμάτια ζωής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου