Οδυσσέας Ελύτης, Ημερολόγιο ενός αθέατου Απριλίου [24]

 Μ. ΣΑΒΒΑΤΟ, 25 
  

ΠΕΡΑΣΤΙΚΗ ΑΠΟ ΤΗ ΧΘΕΣΙΝΗ αϋπνία μου

λίγο, για μια στιγμή, μου χαμογέλασε

η θεούλα με τη μωβ κορδέλα

που από παιδάκι μού κυκλοφοράει τα μυστικά 

Ύστερα χάθηκε πλέοντας δεξιά

να πάει ν' αδειάσει τον κουβά με τ' απορρίμματά μου
-της ψυχής αποτσίγαρα κι αποποιηματάκια-

εκεί που βράζει ακόμη όλο παλιά νεότητα

και αγέρωχο το πέλαγος. 

Μ. ΣΑΒΒΑΤΟ, 25 β 

ΠΑΛΙ ΜΕΣ ΣΤΗΝ ΚΟΙΛΙΑ της θάλασσας το μαύρο 

      εκείνο σύννεφο που ανεβάζει κάπνες
όπως φωνές επάνω από ναυάγιο 

Χαμένοι αυτοί που πιάνονται από τ' Άπιαστα 

Όπως εγώ προχθές του αγίου Γεωργίου ανήμερα
που πήγα να παραβγώ μ' αλόγατα όρθια και θωρακοφόρους
και μου χύθηκε όλη, όξω απ' τη γης, η ερωτοπαθής ψυχή μου.