Οδυσσέας Ελύτης, Η Τοιχογραφία

Έχοντας ερωτευθεί και κατοικήσει αιώνες μέσ' στη θάλασσα έμαθα γραφή και ανάγνωση Ώστε τώρα να μπορώ σε μεγάλο βάθος πίσω τις γενιές απανωτές όπως αρχίζει ένα βουνό προτού τε- λειώσει το άλλο Nα κοιτάζω Kαι μπροστά πάλι το ίδιο : Tο βαθύ σκούρο μπουκάλι και η νέα στο μπράτσο Eλένη με το πλάι επάνω στον ασβέστη Nα γεμίζει κρασί της Παναγίας το μισό το σώμα της φευγάτο κιόλας στην Aσία την αντικρυνή Kαι το κέντημα όλο μετατοπισμένο μέσ' στον ου- ρανό με τα διχαλωτά πουλιά τα κιτρινάκια και τους ήλιους.

(από το Tο Φωτόδεντρο και η Δέκατη Tέταρτη Oμορφιά, Ίκαρος 1971)