γκρινιάζει κάποιος φωνογράφος
πες μου - τι να της πω Χριστέ μου
τώρα συνήθισα μονάχος
Πες της το μ' ένα γιουκαλίλι
λόγια για λόγια κι άλλα λόγια
αγάπη πού 'ναι η εκκλησιά σου
βαρέθηκα πια στα μετόχια
Αχ, αν ήταν η ζωή μας ίσια
πώς θα την πέρναμε κατόπι
μα αλλιώς η μοίρα το βουλήθη
πρέπει να στρίψει σε μια κόχη
Τάχα, παρηγοριά θα βρούμε
η μέρα φόρεσε τη νύχτα
όλα είναι νύχτα - όλα είναι νύχτα
κάτι θα βρούμε ζήτα - ζήτα
Πες της το μ' ένα γιουκαλίλι
βλέπω τα κόκκινά της νύχια
μπρος στη φωτιά πως θα γυαλίζουν
και τη θυμάμαι με το βήχα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου