Η ποίηση ως κάτι που προκύπτει, του Ντίνου Σιώτη

Σύμφωνα με ρεπορτάζ της Μαργαρίτας Πουρνάρα (16 Σεπτεμβρίου 2012) από αυτές εδώ τις σελίδες, η κρίση έχει στρέψει τα φώτα του κόσμου στην Ελλάδα καθιστώντας την μια «εξωτική» χώρα και τους καλλιτέχνες της «εξωτικά» όντα. Είναι μια αρνητική συγκυρία, αλλά και μια ευκαιρία που, με αφορμή την κρίση, κάνει τους ξένους να θέλουν να ερμηνεύσουν τις ποικίλες ψηφίδες της ελληνικής πολιτισμικής ιδιαιτερότητας. Η Ελλάδα, σημείο αναφοράς της παγκόσμιας κρίσης, «παίζει» πολύ και στον κόσμο των social media. Η κρίση έκανε την Ελλάδα της μόδας. Ο κόσμος στο εξωτερικό «βλέπει» και «ακούει» πολλή Ελλάδα. Ο κόσμος της διανόησης, οι καλλιτέχνες, οι συγγραφείς, οι επιστήμονες εκεί έξω συμπάσχουν με τον Έλληνα συνάδελφό τους, ανησυχούν, τείνουν χείρα συμπαράστασης.

Πολλοί Έλληνες ποιητές βρίσκουν το θάρρος να μιλήσουν για την κρίση και για όσα συμβαίνουν γύρω τους, για την αλήθεια που ζουν. Οι ποιητές δεν βλέπουν την κρίση όπως τη βλέπουν οι οικονομολόγοι, οι πολιτικοί αναλυτές και τα ξένα πρακτορεία ειδήσεων, που με παραμορφωτικούς φακούς αλλοιώνουν τα γεγονότα, μεγεθύνοντας τη δυστυχία, τη βία, τον φόβο, την απελπισία, τη φτώχεια, εξαλείφοντας ό,τι καλό υπήρξε ή υπάρχει σε αυτή τη χώρα. Γιατί η ποίηση δεν είναι είδηση, δεν είναι ανταπόκριση, δεν είναι ρεπορτάζ, δεν είναι τσιτάτο, αλλά η αυτόφωρη και αυτόφωτη εμπνευσμένη αφήγηση τόσο του στιγμιαίου όσο και του αιώνιου. Η ποίηση προκύπτει ως ανάγκη. Οι Έλληνες ποιητές αντιδρούν στη δυσφήμηση της χώρας τους προτάσσοντας τον συλλογικό χρόνο στον ατομικό χρόνο, τη συλλογικότητα και την κοινωνιοκεντρική αντίληψη στην εγωκεντρική. Προτάσσουν έναν λόγο ποιητικό που έρχεται από τη μακραίωνη ελληνική παράδοση: οι ρίζες του Ομήρου έχουν πάει πολύ βαθιά σε όλη την παγκόσμια ποίηση, ενώ ο Καβάφης έχει καταστεί μέγιστος ποιητής διεθνούς εμβέλειας.

Μπορεί να αλλάξει η εικόνα μας μέσω ενός Διεθνούς Φεστιβάλ Ποίησης;

Περισσότερο προφανής από ποτέ είναι σήμερα η ανάγκη διαχείρισης της κακής εικόνας της Ελλάδας διεθνώς. Μέσα από τις αναγνώσεις, τις απαγγελίες, τις εργασίες και τις ημερίδες του Διεθνούς Φεστιβάλ Ποίησης Αθηνών (Athens World Poetry Festival), που σχεδιάζoυν για τον Σεπτέμβριο του 2013 ο Κύκλος Ποιητών, ο Δήμος Αθηναίων, το Μέγαρο Μουσικής Aθηνών και το Μουσείο Μπενάκη, η χώρα μας θα προβάλει προς τα έξω τη δημιουργική, καλλιτεχνική, σύγχρονη εικόνα της και θα προκύψει, σε βάθος χρόνου, ένα νέο είδος φιλελληνισμού που, ενδεχομένως, θα αντιστρέψει τα αρνητικά πρότυπα. Ένα νέο είδος φιλελληνισμού που φέρνει στο προσκήνιο την ελληνικότητα όπως την αντιλήφθηκαν οι Μπάιρον, Γκαίτε, Χένρι Μίλερ και Λόρενς Ντάρελ, και όπως την αντιλαμβάνονται οι σύγχρονοί μας Γκίντερ Γκρας, Μάριο Βάργκας Γιόσα, Λέντο Ίβο και Αφόνσο Ρομάνο ντε Σαντ’Ανα: πηγή συναντίληψης των προβλημάτων του ανθρώπου και μεγαλόψυχη ροή ανθρωποκεντρισμού. Προτεραιότητα ο άνθρωπος και όχι οι αριθμοί. Προτεραιότητα ο απλός πολίτης και ό,τι τον συνιστά και όχι οι τράπεζες. Προτεραιότητα η αλληλεγγύη και η ανθρωπιά και όχι οι αγορές. Προτεραιότητα ο αντίλογος στην τεχνοκρατική κηδεμονία που εθελοτυφλεί, τη στιγμή που ο πολιτισμός της χώρας μας από άλλα κατάγεται, περί άλλα τυρβάζεται, άλλα εκπέμπει, άλλα επαγγέλλεται και για άλλα προνοεί.

Πηγή: http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_03/03/2013_512871