Οδυσσέας Ελύτης, Ημερολόγιο ενός αθέατου Απριλίου [14]

ΤΕΤΑΡΤΗ, 8 γ
 
ΜΑΝΑ ΠΟΥ 'ΣΑΙ να με δεις: όπως γεννήθηκα, έφυγα. Παραήμουνα λίγος - άλλωστε ποιος νογάει; - και πολλά τα σερνόμενα τέρατα με
τα πλάγια, λιπαρά πόδια.

Έτσι, στο μάκρος μιας ζωής με τόση δυσκολία στημένης δεν έχουνε απομείνει παρά μια μισοκαταστραμμένη πόρτα και πολλές μεγάλες σάπιες ανεμώνες του νερού. Κείθε περνάω και πάω - πού ξέρεις;- για μια κοιλιά γλυκύτερη από την πατρίδα.