Οδυσσέας Ελύτης, Ημερολόγιο ενός αθέατου Απριλίου [9]

ΚΥΡΙΑΚΗ, 5 β

                                                                 Το τέλος του Αλέξανδρου

Δίπλωσε τις τέσσερις εποχές κι απόμεινε σαν δέντρο που του σώθηκε ο αέρας. 

Ανακάθισε ύστερα κι έβαλε ήρεμα στο πλάι του τον γκρεμό. 

Από τ' άλλο μέρος άπλωσε προσεχτικά ένα κομμάτι θάλασσας, όλο ριπές γαλάζιες. 

Ώρες πέρασαν ώσπου, κάποια στιγμή, των γυναικών τα μάτια σκαρδαμύσανε.

Τότε μπήκε η Κερά κι αυτός ξεψύχησε.