Οδυσσέας Ελύτης, Ημερολόγιο ενός αθέατου Απριλίου [7]

ΣΑΒΒΑΤΟ, 4
 
ΚΕΙ ΠΟΥ ΑΝΕΒΑΙΝΑ το στενό, βρεμένο καλντερίμι - πάνε κάπου τρα-
κόσια τόσα χρόνια - ένιωσα ν' αναρπάζομαι «δια χειρός» Ισχυρού
Φίλου, και πραγματικά, όσο να συνέλθω, έβλεπα να μ' ανεβάζει με
τις δύο γιγάντιες φτερούγες του ο Δομήνικος, ψηλά στους ουρα-
νούς του
                                                                    τη φορά τούτη γιομάτους
πορτοκαλιές και νερά μιλητικά της πατρίδας.